Ийм нэгэн хууч түүхийг дурсан санаж бичив. Баруун хязгаарын ард түмний зуугаадхан жилийн өмнө туулсан, бодол эргэцүүлэл хөвүүлсэн хатуу ширүүн амьдралын тухай иймэрхүү хуучийг хэдхээн жилийн өмнө захын хөгшид дурсан өгүүлдэг байв. Бичээч бивээр санаж үлдсэнээ л хамж шимэн найрууллаа. Хэтрүүлсэнгүй, харин дутуудуулсан байж магад.

Яах аргагүй хатуу хэцүү үеийн тухай бичиж буй учраас хатуу ширүүн зүйлсээс тойрон гарах аргагүй байв. Магад зарим уншигчдад дэндүү гэмээр санагдаж мэдэх учир ийн учирлан байна. Баабар нэгэнтээ “Бүү март. Мартвал сөнөнө" хэмээсэн. Мартаж боломгүй зүйл гэж үнэхээр бий. Мартвал сөнөчих энүүхэнд. Тэртээ нэгэн цагт уруудан доройтож, харьд дарлуулж, элэг бариулж байсан түүх бол мартаж боломгүй түүх юм.